przejazdy 2011

Sobota, 17 września 2011 · dodano: 14.01.2012 | Komentarze 0

Dziś znowu letnia pogoda. Rozpieszcza nas wrzesień. Jednak pewnie niedługo, bo pojutrze ma być tylko osiem stopni. Ale zobaczymy. Miałem szczerą ochotę na jazdę w czyimś towarzystwie, trochę przygnębiała mnie myśl o samotnym pokonywaniu kilometrów. Udało się połowicznie. Jeden kolega napisał mi, że „ma inne plany” na sobotę (ciekawe jakie, telewizja?), drugi niestety był w pracy. Tak więc wyruszyłem samotnie. Jednakże ostatnie kilometry pokonałem wspólnie z moim kolegą z pracy, którego spotkałem przypadkowo przy Jeziorze Bystrzyckim. Ten kolega to dość tajemnicza postać. Jeździ raczej sam i niezbyt chętnie mówi cokolwiek o sobie. Cóż, jego sprawa. Tym razem jednak pojechaliśmy mój ostatni odcinek wspólnie. On mieszka w Wałbrzychu, zatem miał od Świdnicy jeszcze ze 20 km do domu. Podczas jazdy dołączył do nas jakiś nieznajomy rowerzysta, z którym stoczyliśmy przegraną niestety walkę. Ja już miałem w nogach prawie 150 km, ale kręciłem żwawo. Na płaskim mieliśmy 45 km/h na długim odcinku, na lekkim podjeździe 35 km/h. Doszliśmy go w samej Świdnicy, ale wyraźnie zwolnił. Cóż, nie zawsze można wygrywać. Ja zresztą m miałem za sobą dwa pojedynki z czeskimi rowerzystami. Jeden zwycięski, drugi zakończony remisem. Prawdę mówiąc nie jestem zbyt skory do takich pojedynków. Nie dają mi wielkiej satysfakcji. Ale czasem widać, że ktoś chce się pościgać. Wtedy nie odpuszczam. Raczej wyzionę ducha niż się poddam bez walki. Mimo swojego brzemienia lat, czuję się raczej młodo. Swojego kolegę z pracy zagadnąłem, czy nie chciałby zaliczyć jakiejś wspólnej dłuższej trasy. Może coś nam się uda wykroić jeszcze w tym roku. Chłopak ma kopyto, a więc możemy wspólnie wykręcić niezłe średnie.
Na dzisiejszej trasie było sporo górek. Profil trasy nie był łatwy. Ale tak to już jest w mojej okolicy. Są ciekawe górki i w trakcie jazdy nie ma nudy i monotonii płaskich dróg. Chciałbym napisać więcej na temat dwóch miejsc na moim dzisiejszym szlaku. Pierwszym miejscem jest czeskie miasto Trutnov. Położone jest pięknie u podnóża Karkonoszy. Czeskie miasta są schludne i zadbane. Trutnov ma piękny rynek. Jeśli ktoś zabłąka się w te strony, nawet niekoniecznie na rowerze, powinien odwiedzić to miasto. Jego rynek to niezwykła perełka. Wyłożony jest kostką. W oddali widać Karkonosze. Domki są jak z bajki. W centralnym punkcie rynku stoi rzeźba Karkonosza- gnoma gór. Z wieży zegarowej złazi wielki trzymetrowy metalowy jaszczur. Na rynek spogląda też odlany z brązu cesarz Józef II, któremu miasto zawdzięcza swój obecny kształt. Z tego co pamiętam, posąg ten jest stosunkowo niedawno postawiony w tym miejscu. W Trutnovie można dobrze zjeść za niewielkie pieniądze, można też napić się miejscowego piwa Karkonos. Ja niestety nie uraczyłem się jadłem i napitkiem, bo musiałem jechać dalej.
Drugim ciekawym miejscem na mojej dzisiejszej trasie był podjazd z miejscowości Chvalec do Adrspachu. Ma on może ze trzy kilometry, ale jest bardzo wymagający. Naprawdę można tam się spocić i doprowadzić swoje serduszko do intensywnego pikania. Droga tworzy piękne serpentyny. Gdyby podjazd miał nieco więcej kilometrów, pewnie w niczym nie ustępowałby przewyższeniom alpejskim czy pirenejskim.
Dla porządku, przebieg trasy wyglądał tak: Świdnica-Modliszów-Wałbrzych-Boguszów-Gorce (Stary Lesieniec)-Czarny Bór-Grzędy-Krzeszów-Lubawka-Trutnov-Chvalec-Adrspach-Teplice nad Metuji-Mezimesti-Mieroszów-Rybnica Leśna-Głuszyca-Zagórze Śl.- Jez. Bystrzyckie (tama)-Lubachów-Burkatów-Świdnica. Dystans 157,9 km przy średniej 25 km/h.
Po dzisiejszej jeździe licznik główny sezonu 2011 wskazał 9236 km.