Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi RODDOS z miasteczka Wałbrzych. Mam przejechane 299444.60 kilometrów w tym 0.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 22.71 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 0 metrów.
Więcej o mnie.

baton rowerowy bikestats.pl

Znajomi

wszyscy znajomi(4)

Moje rowery

senior rrowerr el zdechlaco 22705 km
pożeracz kilometrów 153674 km

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy RODDOS.bikestats.pl

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Luty, 2023

Dystans całkowity:346.20 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:16:16
Średnia prędkość:21.28 km/h
Liczba aktywności:3
Średnio na aktywność:115.40 km i 5h 25m
Więcej statystyk

Szlifowanie formy. Broumov

Środa, 22 lutego 2023 · dodano: 22.02.2023 | Komentarze 2

Weekend był parszywy. Lało na potęgę. Przejaśniło się w niedzielę po południu, ale już nie było sensu wyjeżdżać.
Dziś wziąłem zatem urlop, by chociaż częściowo powetować sobie straty. Było pochmurnie, ale dość ciepło, no i nie siąpiło.
Postanowiłem trochę się wysilić i zaplanowałem trasę ze sporą liczbą podjazdów. W tym sezonie raczej jeździłem po płaskim, nie licząc okolic Wałbrzycha. Pojechałem zatem do czeskiego Broumova. Na trasie było parę kilkukilometrowych wzniesień, w tym nawet całkiem solidne. Cóż, formy nie ma , ale jakoś wjechałem. Słaba średnia prędkość dobrze opisuje moje zmagania. Po raz pierwszy od kilku lat zauważyłem, że na sakramentalne pytanie: co silniejsze, nogi, czy płuca, dziś mogłem stwierdzić, że te drugie. Nogi czasem były jak z waty. No ale dały radę. Ze dwa razy czułem, że nadchodzi skurcz, a wtedy przystanąłem.
Formę warto szlifować, bo za trzy tygodnie rowerowy wyjazd do ciepłych krajów. Ale na razie o tym sza.
Niestety na weekend zapowiadają u mnie kolejny atak zimy. Szlag. Formy nie podszlifuję. Ale może synoptycy się mylą?
Dzisiejsza trasa:
Wałbrzych-Pogorzała-Burkatów-Jez. Bystrzyckie (tama)-Jugowice-Głuszyca-Unisław Śl.-Mieroszów-Mezimesti-Hejtmankovice-Broumov-Hyncice-Mezimesti-Viznov-Mieroszów-Unisław Śl.-Głuszyca-Olszyniec-Wałbrzych




W promieniach słońca. Łagiewniki

Środa, 15 lutego 2023 · dodano: 15.02.2023 | Komentarze 0

Wczoraj oczyściłem swój rower oraz dopompowałem przednie koło. Zastanawiałem się, czy wstawiona łatka w dętce wytrzyma ciśnienie ośmiu atmosfer. Na wszelki wypadek dobiłem kapkę więcej. Rano powietrze trzymało się bez gadania.

Na dziś wziąłem sobie urlop z przeznaczeniem na rowerowy wypad. Miało być słońce. Poranek w Wałbrzychu był jasny, ale gdy patrzyłem na świat z okna, wszystko skuwał szron. Zwłaszcza imał się samochodów. Wyszedłem na balkon i zmroził mnie chłód. Co gorsza, ulica wyglądała też kiepsko: były oblodzenia. Zjadłem skromne śniadanie: pół bułki z wędliną, apetyt mi nie dopisywał... No ale z wyjazdem nie wahałem się wcale. Odczekałem tylko do wpół do dziesiątej i już śmigałem. Na początku jazdy musiałem być uważny, bo nie chciałem się wywalić i tym samym przedwcześnie zakończyć eskapady. No dobra, udało się. Po dwudziestu kilometrach wjechałem na obszar przedwiośnia.

Od jakiegoś czasu doskwiera mi ból w dolnej części pleców. Cóż, starość się zbliża. Mam pewne problemy, by się schylić. No ale na rowerze jakoś ból przechodzi. Tak było i dzisiaj. Gdy cztery litery oparłem na siodełku, jak ręką odjął. Cud?

Około jedenastej wyszło wspaniałe słońce. Jego promienie nie tylko raziły w oczy, ale faktycznie grzały. Zrobiło się sielsko. Poczułem radość, bo wokół mnie pączkowało nowe życie: drzewa wypuściły pączki, ptaki ochoczo trelowały, a nawet pojawiła się pierwsza pszczoła. Czułem świeże powiewy. Piękny ten świat.

Na sakramenckim bruku w Olesznej czar prysł. Kląłem całkiem ordynarnie. Nikt mnie jednak nie słyszał. Solidnie mnie wytrzęsło. Poczułem głód. W sklepie kupiłem dwie słodkie bułki, które posłużyły mi za obiad. Forma oczywiście nadal kiepska, ale widać minimalne postępy. Nawet ostatni podjazd z Witoszowa Dolnego do Wałbrzycha jakoś poszedł.

Dzisiejsza trasa:
Wałbrzych-Witoszów Dolny-Burkatów-Bystrzyca Górna-Lutomia Dolna-Mościsko-Tuszyn-Jaźwina-Łagiewniki-Oleszna-Uliczno-Jaźwina-Wiry-Kątki-Marcinowice-Śmiałowice-Wierzbna-Bolesławice-Milikowice-Pogorzała-Wałbrzych




Drugi początek sezonu. Wałbrzych-Legnica

Niedziela, 12 lutego 2023 · dodano: 12.02.2023 | Komentarze 0

Wreszcie na rowerze!

Po kilku tygodniach zimowej aury, w końcu pojawiła się szansa na jazdę. W połowie stycznia spadło u mnie tyle śniegu, że przez pięć poprzednich lat tyle by się nie uzbierało. Potem przyszły mrozy. Wałbrzych to specyficzne miasto. Zima tu jest ostrzejsza i trawa dłużej niż w oddalonej o 20 kilometrów Świdnicy. Wystarczy trochę zjechać w dół, by znaleźć się w innym świecie. Nawet myślałem, by wziąć rower do samochodu i przetransportować go w okolice Świdnicy i stamtąd ruszyć w siodle. No ale mróz trzymał nawet tam. W ubiegłych sezonach kilka razy na lodzie zaliczyłem glebę i obiłem się solidnie. Kolarzówka nie nadaje się do takiej zdradliwej nawierzchni.

No ale dziś otworzyło się okienko. W Wałbrzychu co prawda zalega cała masa śniegu – przy drogach są pryzmy tego białego paskudztwa zmieszanego z ziemią. Wszystkie okoliczne wzgórki biją w oczy bielą. Główne ulice wszakże są w miarę przejezdne.

Z domu wyjechałem wpół do dziesiątej. Było zimno, a w powietrzu unosiła się mgła. Pierwsze metry wlały we mnie radość. A więc jadę! Ubrałem się solidnie, grzbiet osłaniało parę warstw ciuchów. Warto było założyć te wszystkie ciuchy y, bo temperatura nie przekraczała pięciu stopni. Po wałbrzyskich interwałach, dotarłem do przegibka ku Pogorzale. Teraz siedem kilometrów w dół. Najpierw lasem, potem wioskami. Śniegu ubywało z każdym przejechanym metrem, wreszcie w Witoszowie Górnym całkiem zanikł. No ale zaczęło padać. Przy takim ziąbie przemoczenie jest czymś fatalnym. Mżyło i przechodziło ku trochę większym opadom. Na szczęście były to tylko strachy. Po dwudziestu minutach deszcz się skończył.

Na trzydziestym kilometrze złapałem gumę z przodu. Dziwne, z reguły dowiadujemy się o tej kiepskiej sytuacji, gdy koło zaczyna nieco płynąć. Ja po prostu w pewnym momencie spojrzałem na oponę. Była nieco rozpłaszczona, ale jeszcze jechało mi się dobrze, bez bujania. Zwykle taki dopust działa na mnie irytująco. Tym razem jednak byłem całkiem spokojny. Rzeczowo zabrałem się do roboty. Oczywiście mam ze sobą zapasową dętkę. Tym razem jednak postanowiłem zakleić dziurę. Na wąskiej szosowej dętce nigdy tego nie robiłem, gdy nie musiałem. Raz musiałem, a było to w zeszłym sezonie. Poszło mi kiepsko. Ledwo dojechałem do domu, co chwila przystając i dopompowując kiszkę. No ale nauka wtedy zdobyta nie poszła na marne. Zupełnie do tego celu nie nadają się łatki samoprzylepne. Zdatne są tylko takie, które się wulkanizują. No i takie miałem. Wyśledziłem dziurę w dętce. Była spora. Zbadałem też oponę na jej wysokości. Też miała otworek. Dziesięć minut i było po robocie. Łatka przyjęła się elegancko, a na wszelki wypadek podkleiłem też oponę od środka (łatką samoprzylepną, żeby też się do czegoś przydała). No i na tym połataniu dotarłem do celu.

Jazdę zaplanowałem w kierunku północnym, by uciekać od śniegu. Wiedziałem, że będzie pod wiatr, ale trudno. Wiatr był faktycznie odczuwalny, ale nie jakiś dramatycznie mocny. Zmierzałem mocnymi zakusami do Legnicy, by z niej wrócić pociągami. Zaplanowałem też trzy dziewicze miejscowości. Do dwóch pierwszych dotarłem (Strachowice, Psary) do trzeciej już nie (Taczalin). Byłem w „pociągowym niedoczasie”. Zadowolony jestem z zaliczenia Psar, bo to „ślepa” wiocha. Trasa była raczej płaska ale między Jaworem a Legnicą zaliczyłem parę podjazdów. Zwłaszcza jeden w okolicach Gniewomierza był całkiem krzepki. No ale ja jestem bez formy i czuję to. Watro już więcej jeździć i zrzucić nieco sadła.

Na legnickim dworcu głównym stawiłem się na kwadrans przed odjazdem pociągu. W planach miałem nawet zjedzenie tam czegoś na ciepło, bo czynna jest tu mała knajpka. Lokal owszem działał, ale ja już nie miałem czasu. Dwoma szynobusami dotarłem do Wałbrzycha. Na dworcu przywitały mnie zwały uprzykrzonego śniegu. Chyba z powrotem przeprowadzę się do Świdnicy…

Dzisiejsza trasa:
Wałbrzych-Pogorzała-Milikowice-Świebodzice (guma)-Olszany-Strzegom-Roztoka-Zębowice-Jawor-Snowidza-Mikołajowice-Strachowice-Legnickie Pole-Psary-Legnickie Pole-Koskowice-Legnica

Mając sporo wolnego czasu machnąłem sporą relację z ubiegłorocznej wyprawy po Finlandii I Szwecji. Może ktoś doczyta do końca...

https://www.podrozerowerowe.info/index.php?topic=2...