Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi RODDOS z miasteczka Wałbrzych. Mam przejechane 313086.90 kilometrów w tym 0.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 22.66 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 0 metrów.
Więcej o mnie.

baton rowerowy bikestats.pl

Znajomi

wszyscy znajomi(4)

Moje rowery

senior rrowerr el zdechlaco 25663 km
pożeracz kilometrów 164359 km

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy RODDOS.bikestats.pl

Archiwum bloga

Skąd taki duży deszcz? Broumov

Poniedziałek, 16 września 2019 · dodano: 16.09.2019 | Komentarze 0

Rano do pracy wyjeżdżałem już w ciemności. Odpaliłem zatem oba światełka: z przodu i z tyłu. W samym mieście świeciły latarnie, ale już kawałek za nim była szarówka. Jednak niebawem wstał dzień. Z pewnym ociąganiem, bo na górze kłębiły się przygnębiające chmury. Przez chwilę nawet zastanawiałem się, dlaczego nie gruchną na ziemię, wydawały się tak ciężkie i irracjonalne.

W pracy zrobiłem swoje i nieco wcześniej mogłem wyruszyć na popołudniową przejażdżkę. Pogoda, co tu gadać, była kiepska. Ciepło ubrany jakoś brnąłem do przodu. Zatoczyłem małe koło przez Czechy i dość szybko znalazłem się na kursie powrotnym. Jednak 40 kilometrów przed domem skończyła się taryfa ulgowa. Zaczęło padać. Według wszystkich prognoz miało być bez deszczu. Skląłem rzecz jasna synoptyków, ale na niewiele się to zdało. Na grzbiet  naciągnąłem kurteczkę, ale wrześniowy opad jest nad wyraz przenikliwy. Końcowy odcinek jechałem już rzetelnie przemoczony. W domu z ulgą zrzuciłem mokre ciuchy, po raz pierwszy w tym roku odpaliłem ogrzewanie (by wysuszyć buty), z lubością wziąłem gorącą kąpiel, no i teraz wsłuchuję się w swój organizm, czy aby nie dopadnie go choróbsko. szkoda byłoby, bo przecież czekają kolejne jazdy. W domu wysłuchałem odpowiednią do aury piosenkę:

https://www.youtube.com/watch?v=lKfubzUgPEc

Dzisiejsza trasa: Świdnica-Pogorzała-Wałbrzych-Mieroszów-Hejtmankovice-Broumov-Hyncicie-Viznov-Unisław Śl.-Rybnica Leśna-Głuszyca-Jugowice-Jez. Bystrzyckie (tama)-Burkatów-Świdnica.




Lekki przelot. Świdnica-Olesno

Sobota, 14 września 2019 · dodano: 14.09.2019 | Komentarze 0

Ciągle te przełęcze i przełęcze. Dziś poturlałem się na niziny. Mimo bocznego wiatru, jechało się bosko. W Oleśnie byłem 1,5 godziny przed czasem, czyli przed moim pociągiem. Wrześniowa pogoda sprzyja. Było chłodno, ale słonecznie.

Dzisiejsza trasa: Świdnica-Wiry-Jaźwina-Łagiewniki-Strzelin-Grodków-Gracze-Skorogoszcz-Popielów-Ładza-Murów-Tuły-Lasowice Wielkie-Chudoba-Olesno.




Góry Sowie forever. Wałbrzych-Przełęcz Walimska-Sobótka-Świdnica

Czwartek, 12 września 2019 · dodano: 12.09.2019 | Komentarze 0

W pracy w Wałbrzychu czekała na mnie moja szosówka. Po naprawie (wymiana łożyska osi przedniej) była gotowa do jazdy. Odebrałem ją w poniedziałek z serwisu i ulokowałem w pokoju zaplecza. Do pracy wziąłem spory plecaczek, a w nim upchnąłem rowerowe ciuchy i inne niezbędne do jazdy rzeczy. Rano do Wałbrzycha dojechałem ze swoimi kolegami, a swój samochód zostawiłem na rogatkach Świdnicy. Po planowanej dziś jeździe musiałem zatem tam podjechać i po schowaniu roweru do samochodu, już autem dotrzeć do domu. Plan ten zrealizowałem.

Z pracy zwolniłem się o 13:30. Chciałem machnąć jakiś w miarę przyzwoity dystans (czytaj: powyżej 100 km) i jednocześnie nie błąkać się po nocy. Po raz ostatni chyba w tym sezonie wybrałem się na Przełęcz Walimską. Podjazd poszedł mi nawet sprawnie, zrobiłem go z blatu, co nie zawsze mi się udaje. Tym razem jednak rower dzielnie piął się do góry na twardym przełożeniu. Na długim odcinku kostki sprawdziłem jakość działania przedniej osi po wymianie łożyska. Nie było do czego się przyczepić.

Dzisiejszą trasę opisałem z grubsza w tytule wpisu.




Który raz? Setny raz! Przełęcz Jugowska-Broumov

Wtorek, 10 września 2019 · dodano: 10.09.2019 | Komentarze 0

Do dyspozycji dziś miałem znowu tylko swojego Zdechlaka. Miałem pewne sprawy do załatwienia, a więc wziąłem dzień urlopu. Sprawy były popołudniowe, a zatem rano mogłem gdzieś czmychnąć. Wybór padł na moja ulubioną trasę w Góry Sowie. Słoneczny dzień łudził latem. Tak naprawdę było raczej chłodno, a poza tym tęgo wiało. Przezornie ubrałem się odpowiednio do pogody. Gdy mijałem Pieszyce i kierowałem się na podjazd na przełęcz, masyw Gór Sowich tonął w mgłach. W dzień powszedni ruch na podjeździe jest niewielki. Czasem przejedzie samochód, czasem gdzieś wyjdzie pieszy turysta, niekiedy z lasu wyjdzie grzybiarz. Na przełęczy stanąłem chwilkę, termometr w liczniku pokazał 8,8 stopnia. Mimo dwóch rzeczy narzuconych na grzbiet, poczułem chłód. Nie grymasiłem za długo, tylko puściłem się w dół. Wiedziałem, że tam będzie znacznie cieplej. No i rzeczywiście było...

Do domu dojechałem po piętnastej. No i załatwiłem te sprawy.

Dzisiejsza jazda była setną w sezonie. Po drodze nuciłem sobie zatem tę oto piosenkę:
https://www.youtube.com/watch?v=G_Wo9GExERs

W miejsce słów w refrenie "zakochałem się", ja śpiewałem sobie "przejechałem się".

Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Opoczka-Pieszyce-Kamionki-Przełęcz Jugowska-Sokolec-Nowa Ruda-Tłumaczów-Otovice-Broumov-Hyncice-Mezimesti-Viznov-Nowe Siodło-Mieroszów-Unisław Śl.-Rybnica Leśna-Głuszyca-Jugowice-Jez. Bystrzyckie (tama)-Bystrzyca Górna-Witoszów Dolny-Świdnica.




Zdechlak na nizinach. Wiązów

Niedziela, 8 września 2019 · dodano: 08.09.2019 | Komentarze 0

Moja szosówka poszła do naprawy. Głównie doskwierały jej wyświechtane łożyska osi obu kół. Niestety nie można tego załatwić od ręki, a więc rower pozostawiłem w serwisie.

Zatem do akcji wkroczył dziś mój drugi rower, Stary Zdechlak. Po ostatniej naprawie spisuje się nienagannie. Miło było jechać na rowerze, w którym każdy jego mechanizm pracuje jak w szwajcarskim zegarku. Biorąc pod uwagę niepewność pogody wybrałem się na taką trasę, którą w każdej chwili mógłbym skrócić. Deszczu jednak nie było, zatem zatoczyłem koło zgodnie z planami.

Mały ruch samochodowy umilał jazdę. Było raczej chłodno, bo w porywach termometr w moim liczniku wskazał 18 stopni. Dobre i tyle. Ubrałem się już solidniej,a  więc na grzbiet wrzuciłem termoaktywną bluzkę z długim rękawem, a na nogi naciągnąłem takież rajtki (tzn. termoaktywne i z długimi nogawkami...). Tak przyozdobiony raczej nie przemarzłem.

Trasę zaliczyłem na skromnym po skromnym śniadaniu. W czasie jazdy zjadłem tylko słodką bułkę. W domu za to opędzlowałem solidny obiad. Teraz mam poczucie dobrze zagospodarowanej niedzieli.

Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Wiry-Sady-Sobótka-Świątniki-Jordanów Śl.-Borów-Borek Strzeliński-Wiązów-Wawrzyszów-Biedrzychów-Strzelin-Łagiewniki-Jaźwina-Kiełczyn-Boleścin-Świdnica.




Trochę na pieszo. Jawor

Czwartek, 5 września 2019 · dodano: 05.09.2019 | Komentarze 0

Poranna jazda do pracy była nieco cięższa niż zwykle, bowiem borykałem się z mocnym przeciwnym wiatrem. Rozgrzewka się przydała, bo znowu nie było ciepłej wody. Wykąpałem się zatem pod zimnymi strugami. Morsem nie jestem, a więc nie przyjąłem tego z entuzjazmem.

Z pracy wyjechałem o piętnastej. Z Wałbrzycha znowu wydostałem się ścieżkami, ale tym razem w drugą stronę, przez dzielnicę Podzamcze. Obserwowałem postęp prac drogowych na wałbrzyskiej obwodnicy. Ciekawe to były widoki. Być może niedługo z powrotem przeniosę się do Wałbrzycha, zatem warto trzymać rękę na pulsie.

Wrzesień przyniósł jesienną pogodę. Dziś było chłodno i wietrznie. W pracy wyglądałem przez okna i z pewnym niepokojem patrzyłem na ciemne chmury. Nie zabrałem ze sobą kurtki przeciwdeszczowej, zatem zgodnie z zasadą przekornego i złośliwego losu spodziewałem się, że mnie zleje. Na szczęście obawy moje okazały się bezzasadne.

Trasę zaplanowałem tak, by zaliczyć dwie dziewicze miejscowości w powiecie jaworskim. Były to kolejno: Grobla i Kamienica. Pierwsza z nich to odludna i spokojna mała wioska, a druga to leśna osada składająca się z dwóch opuszczonych domów. Śmiało można byłoby tam kręcić horrory. Już za Groblą zniknął asfalt i pojawiła się leśna dróżka. Jechałem kolarzówką, a więc taka nawierzchnia była raczej kiepska. W końcu na kamieniach musiałem zsiąść z roweru. Na czymś takim raz-dwa łapie się gumę. Szosówkę prowadziłem może ze dwa kilometry. Z ulgą w końcu dostrzegłem asfalt. Dalej już jechałem bez przeszkód. Do domu dojechałem o 19:30. Była to pora, gdy gęstniejące mroki jeszcze dawały ciut widoczności. Z tyłu zapaliłem lampkę, w przedniej wyczerpały się baterie.

Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Pogorzała-Wałbrzych-Stare Bogaczowice-sady Dolne-Kłaczyna-Celów-Wiadrów-Kwietniki-Grobla-Kamienica-(pieszo)-Siedmica-Paszowice-Zębowice-Jawor-Mściwojów-Strzegom-Stanowice-Nowy Jaworów-Milikowice-Komorów-Słotwina-Świdnica




Gdzie diabeł mówi dobranoc. Sokolica

Wtorek, 3 września 2019 · dodano: 03.09.2019 | Komentarze 0

Przesiadłem się dziś z powrotem na szosówkę. Jechało się odczuwalnie lżej. A kiedyś jakoś nie robiło mi różnicy, którym rowerem jeżdżę. Ranek był znowu ciut ciemniejszy, ale też dał się odczuć ziąb. Na szczęście założyłem pod spód bluzę z długim rękawem. Do pracy dotarłem sprawnie, ale tu czekała mnie przykra niespodzianka. Nie było ciepłej wody w łazience. Cóż było robić, wypluskałem się w zimnej.

Zwolniłem się godzinkę wcześniej i ścieżkami rowerowymi sforsowałem Wałbrzych. Nie znoszę ścieżek, ale akurat w Wałbrzychu częściowo przynajmniej stworzono je z sensem. Po wczorajszym załamaniu pogody z masą deszczu i obniżeniem temperatury o dobre dwadzieścia stopni, dziś dzień był w miarę pogodny. Upału nie było, ale jechało się przyjemnie. Uczucie to wzmagane było przez brak wiatru.

Dziś zaliczyłem kolejną trasę, którą staram się przemierzyć przynajmniej raz w sezonie. Ten dziewiczy odcinek oczywiście jest wpleciony w drogi, które pokonuję dosyć regularnie, bo przecież inaczej się nie da. Wybór padł na 9-kilometrowy odcinek z Włodowic do Świerków. Droga tam trawersuje Góry Kamienne i Wzgórza Włodzickie. Mija się trzy górskie wioski, w których czas się zatrzymał: Sokolicę, Krajanów i Dworki. Asfalt jest na przemian bardzo kiepski i nowy. Kolarzówką przejechać się jednak da. Stan drogi w porównaniu z ubiegłym rokiem się nie zmienił. Trzeba tam uważać na psy, które czasem wyskakują ze starych zabudowań i lubią pogonić rowerzystę. Gdy sytuacja taka zdarza się na podjeździe, to brytana trzeba jakoś przegonić , bo uciec się nie da. Ja w takiej sytuacji strasznym głosem wrzeszczę na kundla, najczęściej jakieś wulgaryzmy. O dziwo, pomaga. Droga składa się tylko z podjazdów i zjazdów. Od strony, którą dziś jechałem proporcje układają się następująco: podjazdy 5,5 km, zjazdy 3,5 km.

Od Bartnicy do domu miałem już praktycznie w dół i po płaskim. A było tego ponad 30 km. Jechało się przyjemnie, nawet drobne opady deszczu nie zmąciły tej przyjemności.

Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Pogorzała-Wałbrzych-Mieroszów-Hyncice-Broumov-Otovice-Tłumaczów-Włodowice-Sokolica-Świerki-Głuszyca-Jugowice-Jez. Bystrzyckie (tama)-Bystrzyca Górna-Świdnica.




Walka Zdechlaka z procentami. Przełęcz Srebrna

Sobota, 31 sierpnia 2019 · dodano: 31.08.2019 | Komentarze 0

Według prognoz dziś był ostatni dzień letnich upałów. Wraz z wrześniem i rokiem szkolnym ma nastąpić istotne pogorszenie pogody. Nie było innego wyjścia, tylko poczuć na skórze te ostatnie mocne promienie słońca. Prognozy się sprawdziły. Był upał. W miarę umiarkowany, mój termometr w liczniku wskazał maksymalnie 35 stopni. Jak dla mnie wymarzona pogoda.

W plener wyruszyłem na swoim Zdechlaku, bowiem miałem zamiar zaliczyć Przełęcz Srebrną od strony Budzowa. Podjazd ten obdarzam sporym respektem. Na mojej kolarzówce nie mam chyba odpowiednich przełożeń, by tam się wdrapać. W samej Srebrnej Górze jest dwukilometrowa sekcja ze sporym nachyleniem. Tak na oko kilkanaście procent. Na Zdechlaku duże procenty pokonałem nawet sprawnie. Na przełęczy mogłem kapać się we własnym pocie. Nie wiem, czy za sprawą upału, czy tych procentów. W Srebrnej Górze odbywały się jakieś zawody i jechałem wśród rowerzystów-downhillowców. Obserwowałem ich i zastanawiałem się, czy nie jest im za ciepło w tych pełnych strojach i dusznych kaskach.

Do jazdy na ciężkim Zdechlaku wreszcie przyzwyczaił się mój organizm. Na początku był przeciwny wiatr, ale jakoś mi to nie przeszkadzało.

Na siedemdziesiątym kilometrze, w czeskich Otovicach, w knajpie u Bartosa, zjadłem pożywny obiad. Knedle ze schabowym na zasmażanej kapuście. Żołądek był pełny, a mnie się przez to nie chciało jechać dalej. No ale musiałem.

Do domu dojechałem po siedemnastej. Rozkoszowałem się piękną pogodą i smuciłem się, że za parę dni temperatura ma spaść o 20 stopni…


Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Bojanice-Pieszyce-Bielawa-Budzów-Srebrna Góra-Przełęcz Srebrna-Wolibórz-Nowa Ruda-Włodowice-Tłumaczów-Otovice-Broumov-Hyncice-Mezimesti-Mieroszów-Unisław Śl.-Głuszyca-Jugowice-Jez. Bystrzyckie (tama)-Bystrzyca Dolna-Świdnica




Zdechlak do boju! Janovicky

Czwartek, 29 sierpnia 2019 · dodano: 29.08.2019 | Komentarze 0

Dziś wyruszyłem w trasę na swoim Starym Zdechlaku. Od czasu bałkańskiej wyprawy czekał cierpliwie na swoją szansę. Oczekiwanie to było dosyć długie, bo ponad dwumiesięczne. W międzyczasie przydarzyła mi się pouczająca historia z nim związana. W skrócie można ja opisać jako „brak umiejętności ratuje życie”. W paru zdaniach ja opiszę, bo jest dość ciekawa.

Po powrocie z Bałkanów rower generalnie nie nadawał się do jazdy. Klocki hamulcowe z tyłu starły się do metalu. Przy hamowaniu wydawały nieprzyjemny dźwięk zgrzytania. Jakoś jednak musiałem dorwać do końca wyprawy. Używałem przedniego hamulca, ale czasem też zapominałem się i hamowałem tylnym. Po powrocie samodzielnie zabrałem się za wymianę klocków. Jest to czynność dość prosta, ale za Boga nie potrafiłem ich dobrze ustawić. Coś tam ciągle ocierało i w końcu postanowiłem oddać Zdechlaka w ręce fachowca, czyli mojego kolegi z Wałbrzycha, który serwisuje moje rowery. Pomyślałem, że Zdechlakowi przyda się też solidny przegląd. I co się stało? Gdy wlokłem rower do samochodu, by go zawieźć do Wałbrzycha, eksplodowało tylne koło. Tylne koło co jakiś czas blokowało się i to chyba spowodowało, że gromadziły się ładunki elektryczne. W końcu nadwyrężona obręcz nie wytrzymała i rozerwała się jakby rażona granatem. Huk był straszny, słychać go było chyba w promieniu pół kilometra. Warto przy tym zaznaczyć, że oponie nic się nie stało, a rozprysła się tylko obręcz. Wyglądało to co najmniej dziwnie. Odspojony metal sterczał na boki, a guma była cała. Mam dość dobrze rozwiniętą wyobraźnię. Od razu pomyślałem, co by się stało gdybym jednak dobrze zamocował te klocki i wybrał się na przejażdżkę. Gdyby to się stało na zjeździe, pewnie wylądowałbym w kostnicy. Tak więc pewna indolencja techniczna uratowała mi życie. Rower oddałem do kolegi. Wymienił mi tylne koło i obie opony oraz zrobił rzetelny przegląd. Z takim rumakiem mogłem w końcu wybrać się w plener.

Czas na to nadszedł dzisiaj. Postanowiłem wybrać się na podjazd w czeskich Janovickach. Przecina tam się Góry Kamienne i po zaliczeniu Przełęczy pod Czarnochem, wraca się do Polski. Podjazd jest tam godny swojej nazwy, a na zjeździe do Głuszycy Górnej są kamienie i trasa ta raczej nie nadaje się dla kolarzówki. Zatem Zdechlak dostał swoją szansę.

Po zmianie roweru z lekkiej szosówki na masywnego Zdechlaka, poczułem różnicę. Rano do pracy jechało mi się ciężko. Stalowy rower ciągnął w dół, a tymczasem były podjazdy. W efekcie zanotowałem bardzo słaby czas dojazdu do pracy, o pięć minut gorszy od ostatnich moich rezultatów.

Z pracy urwałem się o czternastej. Zapowiadano burze, a ja miąłem nadzieję, że się na nie nie nadzieję… Tym razem jednak się nie udało. Za Starymi Bogaczowicami złapał mnie potworny deszcz. Uciekłem co prawda pod wiatę, ale już byłem mokry. Najgorszy szkwał przeczekałem, a gdy się nieco uspokoił, ruszyłem dalej. Na podjazdach do Kamiennej Góry męczyłem się jak koń ciągnący bryczkę na Morskie Oko. Ciągle organizm buntował się przeciw innemu rowerowi. W końcu jednak jakoś się przemogłem i zaczęło mi się jechać lżej. Opady ustały, ale cały czas nad głową miałem fioletowe niebo. Jednak już do końca jazdy aura mnie oszczędziła.

Podjazd w Janovickach ma może ze dwa kilometry, ale jest się tam na czym zmęczyć. Licznik pokazywał prędkość 7-9 km/h. Na górce są czeskie knajpy i nawet maiłem zamiar w nich się zatrzymać na małe piwko, ale w końcu dręczony niepewnością pogody poturlałem się do Polski.

Nadchodzi wrzesień, czyli moja pora zaliczania moich kultowych tras. Zwykle przemierzam je raz w sezonie, by poczuć te dawne chwile, kiedy je odkrywałem. Jedną z nich jest właśnie przejazd przez Janovicky i Przełęcz pod Czarnochem. Inne już planuję. Część z nich chciałbym pokonać na Starym Zdechlaku.

Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Pogorzała-Wałbrzych-Stare Bogaczowice-Jaczków-Kamienna Góra-Krzeszów-Kochanów-Mieroszów-Mezimesti-Hyncice-Broumov (Olivetin)-Janovicky-Przełęcz pod Czarnochem-Głuszyca Górna-Olszyniec-Jugowice-Zagórze Śl.-Bystrzyca Dolna-Świdnica




Zmierzch lata. Jordanów Śl.

Środa, 28 sierpnia 2019 · dodano: 28.08.2019 | Komentarze 0

Rano do pracy, po pracy na nieco dłuższą trasę. Schematycznie. Mimo upału, czuło się, że lato idzie na drugą półkulę. Nowe pedały SPD działały bez zarzutu. Nawet nie wkręcałem do butów nowych bloków, bo i po co. Niby gdzieś krążyły burze, ale mnie ominęły. Te prognozy pogody to więcej straszenia i szukania sensacji niż realiów.
Dzisiejsza trasa:
Świdnica-Pogorzała-Wałbrzych-Dziećmorowice-Lubachów-Bojanice-Lutomia Dolna-Mościsko-Kiełczyn-Jaźwina-Łagiewniki-Białobrzezie-Jordanów Śl.-Będkowice-Przełęcz Tąpadła-Mysłaków-Marcinowice-Gruszów-Pszenno-Świdnica.